Λέει ο Καντ ότι ο ορθολογισμός αναπόφευκτα πέφτει σε αντιφάσεις όταν επιχειρεί να μιλήσει για πράγματα που ξεφεύγουν από τις παγιωμένες μας αντιλήψεις και εμπειρίες. Τέτοια πράγματα θα μπορούσαν να είναι ερωτήσεις όπως αν έχει το σύμπαν αρχή, χωρικό όριο, αρχικό αίτιο ή αν είναι άπειρο. Επίσης, λέω εγώ πονηρά ότι εύκολα παραγόμενη αντίφαση είναι αν επιχειρήσει ο ορθολογισμός να στηρίξει τον εαυτό του. Δεν μπορεί! (βλ. θεώρημα μη πληρότητας του Goedel)
Αν κάποια στιγμή ανακαλύψω αν ο Καντ είχε και αυτός προσεγγίσει μια ανυπόθετη αρχή σε στυλ Πλάτωνα, ένα ελάχιστο χαραμάδι μεταφυσικής για να νομιμοποιήσει τον ορθό λόγο, θα σας το πω.
Η θρησκεία είναι το αποτέλεσμα της ανθρώπινης περιέργειας που έλκεται από το μυστηριακό και το μεταφυσικό, με αποτέλεσμα το μικρό απαραίτητο χαραμάδι μεταφυσικής να το θέσουν στο κέντρο της ουσίας και να χτίσουν πάνω Θεούς και Δαίμονες.
Αν κάποια στιγμή ανακαλύψω αν ο Καντ είχε και αυτός προσεγγίσει μια ανυπόθετη αρχή σε στυλ Πλάτωνα, ένα ελάχιστο χαραμάδι μεταφυσικής για να νομιμοποιήσει τον ορθό λόγο, θα σας το πω.
Η θρησκεία είναι το αποτέλεσμα της ανθρώπινης περιέργειας που έλκεται από το μυστηριακό και το μεταφυσικό, με αποτέλεσμα το μικρό απαραίτητο χαραμάδι μεταφυσικής να το θέσουν στο κέντρο της ουσίας και να χτίσουν πάνω Θεούς και Δαίμονες.
No comments:
Post a Comment
Αν πράγματι έχεις κάτι να πεις πες το.