Μια ανάγνωση με αφορμή τον Λακάν:
Πένθος είναι η βύθιση στην απώλεια και άρα η διάσχισή της, ώστε να προχωρήσω τη ζωή.
Μελαγχολία είναι η στάση στην απώλεια, η καθηλωτική μη-αποδοχή της.
Επίσης όμως, μελαγχολία μπορεί να είναι και το εκ των προτέρων πένθος μιας επικείμενης (ή φαντασιούμενης) απώλειας. Μια αγάπη που θα χαθεί στο τέλος του καλοκαιριού, την πενθούμε πριν ακόμα χαθεί.
Με αυτή την έννοια, ίσως η μελαγχολία είναι καταστατική ανθρώπινη κατάσταση, μια και όλα κινούνται κάτω από τη σκιά του επικείμενου θανάτου.
Πένθος είναι η βύθιση στην απώλεια και άρα η διάσχισή της, ώστε να προχωρήσω τη ζωή.
Μελαγχολία είναι η στάση στην απώλεια, η καθηλωτική μη-αποδοχή της.
Επίσης όμως, μελαγχολία μπορεί να είναι και το εκ των προτέρων πένθος μιας επικείμενης (ή φαντασιούμενης) απώλειας. Μια αγάπη που θα χαθεί στο τέλος του καλοκαιριού, την πενθούμε πριν ακόμα χαθεί.
Με αυτή την έννοια, ίσως η μελαγχολία είναι καταστατική ανθρώπινη κατάσταση, μια και όλα κινούνται κάτω από τη σκιά του επικείμενου θανάτου.
